Kiara (24) vindt steun en connectie bij haar voedselverdeelpunt

Soms vallen kinderen door de mazen van het net. Als kwetsbare jongvolwassenen hebben zij nood aan verdere zorg. Kiara (24) werd als kind misbruikt, waardoor ze psychologische problemen ontwikkelde en in zorginstellingen opgroeide. Bij de lokale vereniging Open Plaats, die aangesloten is bij de Voedselbanken, vindt ze niet alleen voeding maar ook een warme plek voor connectie, steun en erkenning.

“Mijn jeugd was voor mij heel verwarrend. Ik projecteerde het gebeurde op mezelf. Ik dacht dat het mijn fout was en dat ik erom had gevraagd, en wilde mezelf daarom straffen, bijvoorbeeld door niet meer te eten, of met zelfmutilatie en zelfmoordpogingen. Ik kreeg diverse psychiatrische diagnoses doorheen de jaren, waardoor mijn problematiek heel onduidelijk is voor mij.”

Vicieuze cirkel

Op haar 18e ging Kiara samenwonen met haar eerste vriend in de Brugse Poort – een 20 jaar oudere man, die voor haar de ideale vaderfiguur leek. Ze woonden 3 jaar samen en kregen 2 kinderen, maar helaas werd de vriend drugverslaafd en gewelddadig, en gingen ze uit elkaar. Haar kinderen werden opgenomen in de pleegzorg; voor Kiara volgde een nieuw traject met psychiatrische hulp. “Het is ontzettend moeilijk om op eigen benen te staan. Er is ook niemand in mijn directe omgeving die me echt kan helpen. Mijn mama heeft het zelf heel moeilijk – al praten we wel en doet ze haar best. Gelukkig kan ik ook goed praten met mijn zus, mijn huisarts en mijn OCMW-assistent.  

Mijn zoontje heeft ADHD en is autistisch. Ik zie hem en mijn dochtertje alleen op zaterdag; tijdens de schoolvakanties logeren ze ook weleens bij mij. Dat bouwen we nu stap per stap verder op. Het is nog een lange weg, maar in samenwerking met de pleegouders boeken we wel vooruitgang.”

Ondersteuning en connectie

Omdat ze er de laatste jaren veel over kon praten, verwerkt Kiara stilaan wat er allemaal is gebeurd, en voelt ze zich veiliger en beter. Ze neemt nu bijna geen medicatie meer, en heeft een goede therapeut en een vaste relatie. Haar budget wordt geregeld via bewindvoering.

“Hier bij Open Plaats voel ik me welkom en thuis. De eerste keer was ik erg verlegen en beschaamd, maar hier zijn veel warme mensen. Ze vragen me hoe het gaat en zoeken connectie, dat doet deugd. Met sommige mensen spreek ik soms af voor een bezoekje of een barbecue. Ik leer om socialer te zijn, iets wat ik normaal heel moeilijk vind. De vrijwilligers helpen me, en soms kan ik hier zelfs gratis een afspraak maken met een psychologe. En uiteindelijk is thuiskomen met gezond en lekker voedsel, en hygiënische producten voor mij en de kinderen ook een heel fijn gevoel.”

Voedsel is een mensenrecht

“Voedselhulp is een noodzaak in mijn leven, zonder dat ik dat ooit hebt gewenst. Ik probeer te herhalen als mantra dat ik me hierover niet schuldig moet voelen. Het is een nood, maar ook een recht, en schaamte helpt je niet, integendeel. Ik hoop dat mensen in armoede de drempel kunnen overstijgen en vertrouwen hebben in de vrijwilligers die bij de verdeelpunten voor hen klaarstaan. Kijk uit naar mensen waarmee het klikt, waarbij je je op je gemak voelt, en help elkaar. Alleen met de juiste steun kan je situatie beter worden.”