Eric Bellaert, vrijwilliger in Blankenberge

Om zoveel mogelijk kwetsbare mensen te kunnen bereiken, werken de 9 Regionale Voedselbanken nauw samen met 676 lokale verenigingen. In West-Vlaanderen is dat ondermeer de Vincentiusvereniging uit Blankenberge, een vrijwilligersorganisatie die meer biedt dan enkel voedselhulp. 

De Vincentiusvereniging bestaat al sinds 1853 (!) en wil mensen in nood samenbrengen en hen een duwtje in de rug geven. In Blankenberge wordt niet alleen voedsel bedeeld; de vrijwillligers organiseren ook warme initiatieven zoals het wekelijks ontbijt voor kansarmen op vrijdagmorgen, of namiddagactiviteiten zoals een  wafelenbak op elke derde zondag van de maand. Er is zelfs huiswerkbegeleiding voor kinderen. Wie kledij nodig heeft, kan gebruikmaken van hun 'vestiaire'. Dit alles gebeurt in ’t Lichtbaken, het inloophuis van de vereniging. 

Hoe het voor Eric begon

De Vincentiusvereniging in Blankenberge wordt volledig gedragen door 45 vrijwilligers, waarvan er 20 actief zijn in het voedseldepot. Eén van hen is Eric Bellaert, al 24 jaar toegewijd aan de slag bij de organisatie. Eric: “Ik ken de Vincentiusvereniging al van toen ik nog leerkracht was aan het Sint-Pieterscollege. Hun aanpak sprak me wel aan, de stap om vrijwilliger te worden was dus klein. Sinds 1999 maak ik deel uit van het team.

Eerst hielp ik als vrijwilliger mee aan de rayons. In die tijd haalden we ook tweedehandsmeubelen op, om ze aan kwetsbare mensen te bezorgen. Dit werd later overgenomen door de Kringwinkel. In 2013 werd ik aangesteld als ondervoorzitter en sinds 2016 ben ik ook verantwoordelijke van het voedseldepot. Mijn dagen zijn goed gevuld: ik help de medewerkers in de winkel en sta paraat bij het lossen van de voedingswaren. Ook de boekhouding van de producten die we van de FEAD ontvangen neem ik voor mijn rekening.”

Roeien met de riemen

Dat de vraag naar voedselhulp ook in West-Vlaanderen steeds groter wordt, merken ze elke dag. 100 gezinnen per week is al lang geen uitzondering meer. Eric: “Ook in de Blankenbergse regio is er heel wat verborgen armoede. In 1999 deden gemiddeld zo’n 15 gezinnen beroep op onze hulp, nu is dat toch al gauw 80 tot 100 gezinnen. We doen ons uiterste best om hen zo goed mogelijk te helpen, maar we merken dat de vraag naar voedselhulp sinds de coronacrisis, de hogere voedsel- en energieprijzen en de vele vluchtelingen uit Oekraïne enorm is gestegen. Jammer genoeg moeten we roeien met de riemen die we hebben, maar we zijn creatief en enorm gemotiveerd om zoveel mogelijk mensen te helpen.”

De voedselbedeling gebeurt in elk geval heel efficiënt. Eric: “Iedereen die hulp vraagt, ontvangt bij het binnenkomen een jeton met een nummer. Hiermee gaan ze naar het onthaal, waar ook de registratie gebeurt. Daarna kunnen ze naar de winkelruimte. Eerst maken ze, afhankelijk van de grootte van het gezin,  een keuze tussen de FEAD-producten en de andere producten die we van de Voedselbank mogen ontvangen. Daarna kunnen ze kiezen uit de voedseloverschotten die we zelf opgehaald hebben in de supermarkten en uit het ingezamelde brood, groenten en fruit.”

Dankbaar voor elke helpende hand

“Zelfs als je maar weinig kan doen, is dit al veel”. Het is een quote van Frederic Ozanam, de stichter van de Vincentiusvereniging, waarin Eric zich perfect kan vinden. “We zijn enorm dankbaar voor alle steun die we krijgen en voor alle vrijwilligers die zich samen met ons willen engageren. Zeker nu we door de grotere vraag een extra tandje moeten bijsteken.

Omdat de mensen te lang moeten wachten op hulp, overwegen we om het aantal voedselbedelingen per week te verhogen van 1 naar 2. Geen onnodige luxe, want er zijn gewoon veel meer mensen in nood. Momenteel lopen de gesprekken met het Blankenbergse stadsbestuur en de VZW Oranje om op korte termijn over te schakelen van gewone voedselbedeling naar het concept van sociale kruidenier. Hiervoor kunnen we altijd helpende handen gebruiken.”