Van Sabena naar de Voedselbank: Anna’s Verhaal

Anna Carefalaki (74) is geboren in Griekenland en woont sinds haar kleutertijd in Brussel. Haar vader werkte in de steenkoolmijnen van Zwartberg, maar fijnstof in de longen werd hem fataal. Anna groeide op in moeilijke omstandigheden en heeft een leven van hard werken achter de rug. Ondanks een carrière als poetsvrouw bij Sabena, ziet ze zich genoodzaakt om een beroep te doen op de Voedselbanken.

Maar liefst 35 jaar lang was Anna schoonmaakster van vliegtuigen, maar door het faillissement van de luchtvaartmaatschappij ontving ze geen volwaardig pensioen. Haar inkomen volstond de laatste jaren niet om waardig van te leven.

“Met wat ik kreeg, kwam ik niet rond. Zeker toen de energieprijzen door de crisis stegen, had ik vaak maar 50 euro per maand over. Het was een constante uitdaging om voldoende voeding te kunnen kopen.”

Anna is niet alleen in haar situatie. Ze deelt haar ervaring met vele anderen die, ondanks hun harde werk, moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Toch kan ze overleven in de moeilijke tijden, met de steun van de voedselbanken.

Een leven van hard werken 

Anna's jeugd was allesbehalve gemakkelijk. Haar vader kwam naar België om te werken in de mijnen van Zwartberg. Daar raakte hij ernstig ziek door het inademen van fijnstof. Anna en haar familie woonden in barakken, waar ze een tragisch verlies leden: haar zusje stierf op jonge leeftijd. 

Na deze tragedie verhuisde het gezin naar Charleroi, en later naar Brussel, waar Anna een nieuwe start maakte. Ze begon bij Sabena als vervangster, maar haar inzet werd gewaardeerd, en ze mocht blijven. Ze werkte hard, elke ochtend om 6 uur op de trein naar Zaventem, vastbesloten om haar werk goed te doen.

Sterker door de hulp

Sinds het faillissement is Anna genoodzaakt om te rekenen op voedselhulp. Vooral de vriendelijkheid van de vrijwilligers is voor haar een hart onder de riem. “Hier maakt men geen onderscheid en wordt iedereen gelijk behandeld, ongeacht je afkomst of achtergrond. Wat ik echt fijn vind, is dat ze vragen of je bepaalde dingen wel of niet eet. Of je bijvoorbeeld vegetariër bent, of misschien geen varkensvlees mag eten. Ze zorgen er echt voor dat de pakketten bij jou passen en dat je waardig wordt behandeld.”

Naast de voedselpakketten houdt Anna ook van de mogelijkheid om af en toe gezellig een koffie te drinken en een praatje te maken. Ze benadrukt hoe belangrijk het is om die eerste stap te zetten en hulp te accepteren als je in financiële nood verkeert.

“De hulp die ik hier krijg, maakt mijn dagen echt beter. Voor slechts 1 euro per pakket krijg ik groenten, fruit, vlees, charcuterie en af en toe verzorgingsmiddelen. Wat heb je nog meer nodig?”

Haar boodschap aan anderen? Niet twijfelen als je in nood zit, want de vrijwilligers staan echt voor je klaar. “Sommigen zijn te trots om hulp te vragen, maar wat heb je aan je trots als je daardoor nog meer in de problemen komt? De Voedselbanken maken je leven een stuk draaglijker.”

Wil jij mensen zoals Anna helpen? Schenk een gift of word vrijwilliger in je buurt!

terug naar overzicht